Salatalık, tadı ve diyet özellikleri nedeniyle çok popüler olan bir sebze mahsulüdür. Bitki, 4 bin yıldan fazla bir süre önce uzun bir süre ekildi. Ancak xiulian her zaman problemli olmuştur çünkü salatalık sıcaklık ve nem için çok talepkar, hastalıklara karşı hassastır ve böcek tozlaşmasına bağlıdır. Partenokarpik salatalık çeşidi, serin ve yağmurlu bir yaz aylarında düşük meyve oluşumu nedeniyle mahsulün bakımının malzeme ve işçilik maliyetlerinin ödenmediği bir durumdan kaçınmak için harika bir fırsattır.
Partenokarpik salatalıkların özellikleri
Partenokarpikler çoğunlukla sera salatalıklardır. Tozlaşma seralarda bir sorundur. Çiçeklerin yapay tozlaşma süreci bahçıvanlar için çok zaman ve çaba gerektirir. Bu tür salatalık, daha garantili bir sonuçla ekimi daha az emek yoğunlaştırır.
Çeşitliliğin tanımı
"Partenokarp" Yunanca kökenli bir kelimedir. Çeviri: "parthenos" - "bakire", "karpos" - "meyve", kelimenin tam anlamıyla "bakire fetus", yani. gübreleme olmadan bitki meyvelerinin oluşumu. Partenokarp birçok bahçe ve bahçe ürünlerinde bilinmektedir. Elma, armut, mandalina, üzüm, domates ve diğer birçok ürünün parthenocarps'ı vardır.
Partenokarpik özellikler genetik olarak farklı şekillerde sabitlenir (mekanik, termal, elektromanyetik etki). Herhangi bir melez gibi, partenokarpikler tohum üretse bile, ortaya çıkamaz ve yetişkin bir bitkiye dönüşemezler.
Partenokarpik salatalık doğal olarak Çin ve Japonya'da vahşi doğada bulundu. Yirminci yüzyılın ortalarında, yetiştiriciler yapay olarak oluşturulan ilk partenokrapik melezleri aldı. Başlangıçta, bu tür bitkiler yaygın olarak kabul edilmedi, çünkü Zelentsi'nin bahçıvanlar için alışılmadık bir uzunluğu vardı - 40 cm'ye kadar Zamanla, normal meyve boyutuna sahip çeşitler ortaya çıktı.
Kendiliğinden tozlaşan çeşitlerden fark
Birçok bahçıvan yanlışlıkla partenokarpik salatalıkları ve kendi kendine tozlaşanları tanımlar. Birincisi, tozlaşma olmadan dişi tipi çiçekler üzerinde meyveler oluşturur, bu nedenle tohumlar meyvelerde tamamen yoktur. Meyve sertleşme olasılığı% 50 ila 90 arasındadır.
Onların aksine, kendiliğinden tozlaşan salatalıklarda, pistil ve organların bulunduğu çiçekler vardır, yani. kadın ve erkek arasında bölünme yoktur. Kendi kendine tozlaşma meydana gelir ve tohumlarla meyvelerin oluşmasına neden olur.
Ortak özellikleri: ne biri ne de diğeri hava koşullarına, böceklerin çalışmasına bağlı değildir.
Avantajlar ve dezavantajlar
Partenokarpik salatalıkların tozlaşan böceklerin yokluğunda bile mahsul vereceği gerçeğine ek olarak, tüketici için bir dizi başka önemli nitelikleri vardır:
- bu tür salatalıkların meyveleri hizalanır, neredeyse boyutu farklı değildir;
- sürekli, uzun süre meyve verir,
- yeşillikler harika tadı, bu sebzelerde sıklıkla görülen acı izleri yoktur;
- taze tüketim, tuzlama, dekapaj, konserve salatalar için uygundur;
- uzun süre, meyveler parlak yeşil renklerini korur, olgunlaştığında sarı-kahverengiye dönmez;
- mahsul verimi taşıma için uygun, iyi tutma kalitesine sahiptir.
Partenokarpikler arasında buket veya demet, meyve veren çeşitler vardır.Özellikleri, yaprak akslarında aynı anda birkaç yumurtalığın oluşmasıdır.
Ancak dezavantajları da var. Bu tür bitkiler arılar tarafından tozlaştığında, tohumlar meyvenin bir kısmına bağlanır ve salatalık bir armut şeklini alarak kıvrılır.
Çeşitler
Salatalık olgunlaşma tarihlerine göre bölünebilir
Belirgin özelliklere ve kısmen ifade edilen özelliklere sahip partenokarpik salatalık çeşitleri vardır. İkincisi, kirpiklerde tozlaşma gerektirmeyen dişi çiçekler ve her zamanki gibi tozlaşan çiçekler olmasıyla ayırt edilir. Bu çeşitliliği seçerseniz, tozlaşma derecesini arttırmak için erkek çiçekleri oluşturan bitkilerin yanında yetiştirilmelidir.
Olgunlaşma zamanlamasına bağlı olarak, bu tür tozlaşmayan melezler ayırt edilir:
- erken - çimlenmeden sonra 36-40 gün içinde meyve;
- orta - 45 gün sonra;
- geç - 50 gün sonra.
Zayıf dallanmış bir çalıya sahip sprinter çeşitleri erken meyve verme ile ayırt edilir. Ancak 1.5 ay sonra, kirpiklerin hasatın dostça geri dönüşünden sonra çıkarılması gerekecektir. Güçlü dallanan çeşitlerin uzun bir büyüme mevsimi vardır, hasat Ekim'e kadar hasat edilebilir.
Zelentlerin kullanımı da farklı olabilir: salataların hazırlanması, dekapaj ve muhafaza için, evrensel - çiğ ve ısıl işlem yemek için en uygun.
Damızlık
Açık alanda partenokarpik yetiştirmenin tavsiye edilmediğini hatırlayın, çünkü böcek tozlaşması meyvenin deformasyonuna ve tadın bozulmasına (acı) yol açabilir. Sera ve dış mekan kullanımı için tasarlanmış çok yönlü melezler olmasına rağmen. Partenokarpik salatalık yetiştiriciliğinin kendine has özellikleri vardır.
Tohum hazırlama
Satın alınan tohumlar özel bir işleme tabi tutulmamışsa, hazırlanmaları gerekir: ıslatma ve sertleşme.
Çimlenmeye hazırlanmak için tohumlar nemli bir beze yerleştirilir. Tohumlar yumurtadan çıkana kadar gün boyunca kurumasına izin verilmemelidir. Nemlendirme için özel bir biyostimülatör kullanabilirsiniz. Zayıf bir potasyum permanganat veya hidrojen peroksit çözeltisinin kullanılması, tohumun dekontamine edilmesine yardımcı olur ve aynı zamanda çimlenmeyi uyarır.
Tohumları sertleştirmek için bir peçete ile birlikte bir torbaya yerleştirilir ve 1-2 gün buzdolabına gönderilir.
Büyüyen fideler
Çeşitler iki şekilde yetiştirilebilir
Partenokarpik salatalık çeşitleri fide ve fide olmayan bir şekilde yetiştirilir. İlk durumda, turba kapları tohum ekimi için kullanılır (salatalık fideleri ağrıyla nakledilir). Toprak önceden ısıtılır (tutuşabilir).
Dikim materyali 2-2.5 cm derinliğe kadar sızdırmaz hale getirilir, ilk sürgünlere kadar sıcaklık 25-27 ° C'de tutulur. Sürgünler ortaya çıkar çıkmaz 18-23 ° C'ye ve geceleri 16 ° C'ye kadar düşürülebilir. Ilık su ile düzenli sulama.
Bitkiler en az 5 gerçek yaprağın geliştiği (yaklaşık 3-4 haftalık) seraya nakledilir. Seradaki sıcaklık en az 14-16 ° С olmalıdır.
Tohumsuz bir şekilde büyümek
Bitki tohumları doğrudan seradaki yataklara ekilebilir. Isıtılmazsa, toprak 15 ° C'ye kadar ısınana kadar beklemeniz gerekir. Salatalık bir termofilik kültürdür, tohumlar filizlenmeyebilir.
Kültür, özellikle partenokarpik salatalık, toprak verimliliğine cevap verir. Sebze eğitim kurslarında, 6-7'lik bir pH'ın korunması tavsiye edilir. Toprağı hazırlarken, genellikle gübre uygulanır - 1 metrekare başına 10 kg'a kadar. 1 metrekare M başına mineral gübrelerin uygulama oranları:
- azot - 18 g;
- fosfor - 25 g;
- potasyum - 20 g;
- magnezyum - 5 g (aktif madde için tüm standartlar verilmiştir).
Ekim (veya bardaklardan fidan dikimi) şemaya göre gerçekleşir: çalılar arasında 0,5 m, 1,5 m - sıralar arasında. Bitki güçlü bir şekilde dallanırsa, çalı türüne dikkat etmek gerekir, o zaman iyi aydınlatma için çok daha fazla alana ihtiyaç duyar.
Bakım
Partenokarpik salatalıkların oluşumu normal muadillerinden farklıdır. İlk olarak, en azından kafesin yüksekliğine (yaklaşık 2 m) ulaşıncaya kadar, merkezi çekimi sıkıştırmayın. 30 cm uzunluğa kadar 6, en fazla 50 cm'ye kadar olan sürgünlerden fazla bırakmayın.
Partenokarpın özellikleri sapın üst kısmında daha belirgin olduğundan, alt akslarda bol meyve vermek için tüm yapraklar ve yumurtalıklar çıkarılır.
Sulama oranları ve sıklığı büyüme aşamasına ve bitki çeşitliliğine bağlıdır. Çimlenme ve yumurtalık oluşumu sırasında, ılımlı sulama yapılır. İlk salatalıkların ortaya çıkmasıyla, çalının altındaki su miktarı haftada 2-3 kez 4 litreden bir kovaya çıkarılır. Agronomistler su turşusu ve kornişon çeşitlerini daha sık tavsiye ederler.
Sulama kuralları
Sulama için ana kurallar sıradan salatalıklarla aynıdır:
- ılık su;
- kökteki su;
- doğru zamanı seçin: meyve başlangıcından önce - sabah, başlangıçtan sonra - akşam.
İnorganik maddelerle gübreleme, organik madde ile dönüşümlüdür. İlk kez 4 yaprak oluşumundan sonra uygulanır, her iki haftada bir tekrarlayın.
Hasat sıklığı: turşusu en az üç günde bir, turşu - günlük. Zamanında hasat etmezseniz, yeni yumurtalıklar oluşmaz ve meyveler kuruyacaktır.
Sonuç
Partenokarpik hibrit (F1), birçok bahçıvana göre, çok bakım gerektirir, ancak sonuç çok iyi kalitede yüksek bir verimdir. Son yıllarda, seralar ve açık zemin için uygun yeni melezler ortaya çıktı.
Herkes kendileri için en iyi seçeneği seçme şansına sahiptir: olgunlaşma süresine göre, meyvelerin amacına ve özelliklerine göre özelliklerin tezahür derecesi.